مقدمه
سنگهای آذرین از انجماد ماگما با دمای بالا یعنی بین ششصدتا هزارودویست درجه سانتی‌گراد بوجود می آید و رسوبات هم در شرایط عادی سطح زمین تشکیل شده و در طی فرآیند دیاژنز به سنگهای رسوبی تبدیل می‌شود. این دو دسته سنگ در شرایطی که به وجود آمده‌اند پایدارند، حال اگر این سنگها در شرایط دمایی و فشاری حد واسطی قرار بگیرند که مغایر با دمای تشکیل آنها باشد بسیاری از کانیهای آنها در این شرایط تازه حالت تعادل خود را از دست داده و در آنها تغییراتی ایجاد می‌شود که این تغییرات در حالت جامد بوقوع بپیوندد می‌توان به آن نام دگرگونی داد.
با وجود اینکه در دیاژنز رسوبات و یا حتی هوازدگی سنگها در سطح زمین و یا تبلور دوباره در حالت جامد کانیهای جدیدی بوجود می‌آید به این دلیل که این تغییرات در درجات حرارت کم انجام می‌شود جزء فرآیندهای دگرگونی به حساب نمی‌آید.