کربنیفر در سنندج – سیرجان

در زون سنندج – سیرجان به ویژه در جنوب خاوری این زون، سنگ‎های منسوب به کربنیفر دگرگون هستند. دگرگونی‎های کربنیفر زون سنندج – سیرجان بخشی از دگرگونی‎های پالئوزوییک است که به دلیل تأثیر شدید رویداد سیمرین پیشین، در زمان تریاس پسین، دگرگون شده‎اند. سبزه‎ئی (منتشر نشده) برای این دگرگونی‎ها نام کمپلکس چاه چُغُوک را انتخاب کرده که تناوبی از سنگ ماسه، شیل، گدازه‎های بالشی- رسوب‎های آشفتة آهکی، چرت‎های نازک لایه و گدازه‎های اسیدی زیر دریایی با سنگواره‎های کربنیفر بالایی تا پرمین زیرین است.

در نواحی سیرجان، پاریز، چهارگنبد، سنگ‎های متعلق به کربنیفر را به نام « گروه خواجو » نامگذاری کرده‎اند که حدود 2000 متر ستبرا دارد و شامل سه واحد جداگانه است (دیمیتریویچ، 1973) .

* واحد پایینی، شامل شیست، میکاشیست و گابرو که در رخسارة شیست سبز دگرگون شده است.

* واحد میانی، شامل فیلیت، کالک شیست و دیاباز دگرگون شده،

* واحد بالایی، شامل مرمر و دولومیت‎های مرمری،گروه خواجو سنگواره ندارد و سن آن نامشخص است. اما، از بین سه واحد مذکور، واحد بالایی با مرمرهای کوه زیدان مقایسه و به سن کربنیفر پسین – پرمین پیشین دانسته شده است. دو واحد دیگر ممکن است کهن‎تر از کربنیفر باشند

.در ناحیة بَردسیر کرمان، مجموعه‎ای از کوارتزیت، میکاشیست و کالک شیست به نام «مجموعة دگرگونی سوریان» را به سن کربنیفر پیشین دانسته‎اند.

در ناحیة باغین کرمان، « سازند بوج » شامل مرمر توده‎ای در زیر، گابرو – دیوریت در وسط و مرمر لایه‎ای در بالا است (دیمیتریویچ، 1973) . از این سه واحد، مرمرهای لایه‎ای به کربنیفر نسبت داده شده‎اند.در پهنة مکران (طاهرویی، میناب، بشاگرد و فنوج) در پوستة قاره‎ای و دگرگونی‌جداکنندة‌ مکران شمالی از مکران جنوبی (کمپلکس باجگان – دورکان) سنگ‎های کربنیفر گزارش شده است. مک‎کال (1985) این مجموعة دگرگونی را ، ادامة جنوب خاوری زون سنندج – سیرجان در پهنة مکران می‎داند.